Dieren Noodhulp
Is een dier gewond, door een aanrijding of anderszins, dan zal de dierenambulance goed doorvragen over de toestand van het dier om de beste dieren noodhulp te verlenen. De vinder of eigenaar krijgt tips voor het handelen ter plaatse. Dit verschilt niet veel van soortgelijke situaties met mensen: eigen veiligheid komt eerst, daarna probeert de aanwezige te voorkomen dat de toestand van de patiënt verergert. Soms is het al voldoende om ter plaatse aanwezig te blijven en het verkeer of de omgeving op afstand te houden, tot de medewerkers van de dierenambulance arriveren. Deze zijn zoals gezegd opgeleid om eerste hulp te verlenen.
Een dierenambulance mag in tegenstelling tot een humane ambulance of andere hulpdienst, géén blauwe zwaailichten voeren. Dat kan soms tot grote frustratie leiden, omdat het voor een dierenambulance moeilijk is om aan te geven dat men onderweg is naar een spoedgeval. Is de ambulance eenmaal gearriveerd, dan mag een oranje zwaailicht ter waarschuwing gevoerd worden om de locatie goed zichtbaar te maken voor overig verkeer. Ook als stapvoets gereden wordt, bijvoorbeeld zoekend in het donker naar een aangereden dier in de berm, mag oranje zwaailicht gevoerd worden.
Dier overleden
Blijkt een dier bij aankomst (of bij melding) al te zijn overleden, dan zijn ook daarvoor protocollen. Een huisdier zal, indien de eigenaar nog niet bekend is, naar het kantoor van de dierenambulance, overgebracht worden. Een beschrijving wordt doorgegeven aan Amivedi, zodat de eigenaar de kans krijgt zelf te beslissen wat hij met zijn overleden dier wil doen. Intussen hebben veel dierenambulances beschikking over een eigen afscheidsruimte. Daar worden overleden huisdieren netjes gewassen, geföhnd, gekamd, soms worden zelfs naar uitziende verwondingen provisorisch gerepareerd. Daarna wordt het dier gelabeld en in een bakje in de speciaal daarvoor bestemde diepvries bewaard. Als de eigenaar zijn dier komt ophalen of afscheid wil nemen, wordt het netjes opgebaard op een kleed of kussen